© 2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu
Jean Mabillon (editor), Museum Italicum Tomus II (Paris 1724), p. 574:
XVI. De episcopis et cardinalibus per patriarchatus dispositis.
Septem cardinales episcopi primae sedis, qui ad sacrosanctum altare Dominicum in basilica salvatoris per hebdomadas suas vice Apostolici celebrare debent quotidie, ii sunt:
Episcopus Hostiensis
Episcopus Portuensis
Episcopus Sanctae Rufinae
Episcopus Albanensis
Episcopus Sabinensis
Episcopus Tusculanus
Episcopus Praenestinensis.
Cardinales Sanctae Mariae majoris sunt ii:
Sanctorum Apostolorum
Sancti Cyriaci in Thermas
Sancti Eusebii
Sanctae Pudentianae
Sancti Vitalis
Sanctorum Marcellini et Petri
Sancti Clementis
Cardinales Sancti Petri sunt ii:
Sanctae Mariae Transtiberim
Sancti Chrysogoni,
Sanctae Caeciliae
Sanctae Anastasiae
Sancti Laurentii in Damaso
Sancti Marci
Sanctorum Martini et Silvestri.
Cardinales Sancti Pauli sunt ii:
Sanctae Sabinae
Sanctae Priscae
Sanctae Balbinae
Sanctorum Nerei et Achillei
Sancti Sixti
Sancti Marcelli
Sanctae Susannae.
Cardinales Sancti Laurentii sunt ii:
Sanctae Praxedis
Sancti Petri ad Vincula
Sancti Laurentii in Lucina
Sanctae Crucis in Jerusalem
Sancti Stephani in Caelio-monte
Sanctorum Johannis et Pauli
Sanctorum Quatuor Coronatorum.
Diaconiae sunt XVIII:
Sanctae Mariae in Dominica, ubi est archidiaconus
Sanctae Luciae in Circo juxta Septem-solia
Sanctae Mariae Novae
Sanctorum Cosmae et Damiani
Sancti Adriani
Sanctorum Sergii et Bacchi
Sancti Theodori
Sancti Georgii
Sanctae Mariae in Schola Graeca
Sanctiae Mariae in Porticu
Sancti Nicolai in Carcere
Sancti Angeli
Sancti Eustachii
Sanctae Mariae in Aquiro
Sanctae Mariae in Via-lata
Sanctae Agathae in Equo Marmoreo
Sanctae Luciae in capite Suburrae
Sancti Quirici.
Abbatiae sunt istae:
Sancti Caesarii in Palatio
Sancti Gregorii in Clivo Scauri, ibi est caput brachii sancti Andreae apostoli
Sanctae Mariae in Aventino, ibi est de corpore sancti Savini episcopi
Sancti Alexii, ubi est corpus ejus, et Sancti Bonifacii martyris
Sanctorum Priscae et Aquilae, ubi sunt corpora eorum partim
Sancti Sabae Cellae-novae, ubi est caput Sancti Tiburtii mortyris
Sancti Pancratii in Via Aurelia Infra Urbem
Ravennatium Transtyberim
Sancti Cosmae et Damiani in Vico-aureo
Item Sancti Silvestri inter duos hortos, quam aedificavit Dionysius papa, qui et ibi requiescit
Sanctae Mariae in Capitolio, ubi est ara Filii Dei
Sancti Basilii juxta palatium Trajani Imperatoris
Sanctae Agathae virginis, quae est Suburrae monte
Sancti Laurentii in Panisperna, ubi fuit positus in craticula
Sancti Thomae juxta formam Claudiam
Sancti Blasii inter Tyberim et pontem Sancti Petri
Sanctae Trinitatis Scottorum
Sancti Valentini juxta pontem
Sanctae Mariae in Castro-aureo
Sanctae Mariae in Pallara, ubi fuit sagittatus sanctus Sebastianus
Sanctae Mariae in Monasterio juxta sanctum Petrum ad Vincula.
L. Duchesne (editor), Le Liber Pontificalis (Paris 1884), p. 472
Stephanus III [768-772] statuit, ut omni dominico die a septem episcopis cardinalibus hebdomadariis, qui in ecclesia Salvatoris observant, missarum sollemnia super altare b. Petri celebrentur et 'Gloria in Excelsis Deo' edicatur.
J. Pflugk-Harttung, Acta pontificum Romanorum Inedita (Stuttgart 1884), pp. 155-156, no. 156:
Alexander [II, 1061-1073], servus servorum Dei, VII cardinalibus sancti Petri atque omnibus aliis.
Ius ecclesiarum, a sanctis patribus canonice constitutum, necessario ad memoriam compendiose credimus revocandum, qualiter scilicet XXVIII titulis eorumque sacerdotibus tota urbs distributa sit, quatenus posteris nostris, quasi eplogio comprehensa lucidiora sint, tum, quia diligentia vestra a nostra dignata est expetere parvitate, quid inde reconstituendum sentiremus, tum quia nostra memoria in tantam capellae provectae sunt elationem, ut nullam penitus suis titulis reverentiam exhibere dignentur. Proinde, quod malorum perditum ire studuit incuria sacerdotum, nos summa cura, ut possibile est, matricalibus reparemus ecclesiis. Placuit tamen, nihil de his temere diffinire, sed diversorum patrum sententiis, quorum auctoritas plurimis approbata declaratur conciliis, et, ut in sanctis invenitur canonibus, ad usum pristinum revocare.
Capellae igitur, quae sunt capiti, adeo ut quisque cardinalis haud secus aliquid in eis, quae sunt suo subditae titulo, disponat et iudicet, quam episcopi in suo episcopio facere cognoscuntur. Si vero quaeritur, unde talis usus Romanae inolevit ecclesiae, Dionysium papam diligenter attendamus dicentem, Severo enim episcopo scribit, dicens: De ecclesiis vero parrochianis, unde apostolicam sedem consulere voluisti, qualiter sint sacerdotibus dividendae, nihil tuae caritati potui melius intimare, quam ut sequaris, quod nos in Romana ecclesia uper egisse cognoscimur. Ad ecclesias enim singulas singulos presbyteros dedimus, et unicuique ius proprium habere statuimus. Patet igitur, Romanam prius habuisse ecclesiam, quod episcopi inde adipiscentes usque in hodiernum retinent diem, atque omnes capellas, suo subditas episcopio, quasi ius proprium iudicant, ut ab hac ecclesia accepere. Sed iam dignum est, ut quod socordia atque insolentia sacerdotum miltis perditum ivit temporibus, per illos, qui a nobis acceperunt, ad nos redeant, et opere pretium est, ut, si quid a capite in membra descenderit, cum necesse sit, idem a membris in caput ascendat. Rescindatur itaque malorum usus sacerdotum, et quod episcopi de suo habent episcopio, qui hoc de Romana acceperunt ecclesia, illud idem cardinales singulorum titulorum de capellis suae subditis ecclesiae habeant.
Petrus Damianus (d. 1072), Epistolae II. 1 [Migne PL 144, column 255]:
... Nam, ut de pluribus pauca perstringam, Lateranensis Ecclesia, sicut Salvatoris est insignita vocabulo, qui nimirum omnium caput est electorem, ita mater, et quidam apex et vertex est omnium per orbem Ecclesiarum. Haec septem cardinales habet episcopos, quibus solis post apostolicum, sacrosanctum illud altare licet accedere, ac divini cultus mysteria celebrare....
Cardinals were usually created during the Ember Days [ieiuna quatuor temporum] at the beginning of each season. This was the customary time in the Roman Ritual for the ordination of priests and deacons. The ancient principle is stated (certainly not for the first time) at the Synod of Piacenza, held by Pope Urban II on March 1-7, 1095 [Mansi, Sacrorum Conciliorum nova et amplissima collectio Tomus XX, column 804-806, and 812-814; Bernoldus, Chronicon sub anno 1095, in Migne PL 148, column 1424]:
Item, ut ieiuna quatuor temporum celebrentur: in initio quadragesimae; in hebdomada pestecostes; in Septembri et Decembri, solito more
L. Duchesne, "Le sedi episcopali nell' antico Ducato di Roma," Archivio della R. Societa Romana di storia patria 15 (1892), 475-503.
© 2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu