Ludewicus Weiland (editor), Constitutiones et Acta publica Imperatorum et Regum Tomus II (Hannoverae: Hahn 1896) [Monumenta Germaniae Historica, Legum Sectio 4] pp. 326-328:

Epistola Prima (mense Martii)

Fridericus etc. cardinalibus etc.

Cum ad unanimen et salubrem provisionem ecclesiae generalis tamquam Romanus Caesar et Princeps catholicus intendamus, ut omnis omnino defectus et materia scandali in substitutione novi pontificis auferatur, venerabilem Penestrinum episcopum [Giacomo da Pecorara, OCist.] et Ottonem Sancti Nicholai in Carcere Tulliano diaconem cardinalem, qui de mandato nostro Capuae commorantur, offerimus nos paratos ad vos mittere liberos, ut intersint electioni praedictae in loco tuto et ydoneo; ne ipsis absentibus et intra provinciam commorantibus nec vocatis, defectus possit aliquis in electione notari. [ - ]

---

Epistola altera (mense Maii)

Si super duce prudentia casus proscribitur et ubi viget consilium periculum abdicatur, tanto communis illa mater inter flatus et fluctus deberet navigare securius, quanto nautis solertioribus gubernatur. Providendum tamen est immo cavendum, ne nautae remigando dissentiant et, dum alter in eurum, alter in zephyrum tendere vela contenderit vel obruatur fluctibus vel ad cautes non sine gubernatorum periculo navicula collidatur. Quid enim matri profuit genuisse filios mundo spectabiles, speciosos pro filiis hominum et in aliorum invidiam graciosos, si ab eis nuda illuditur, egra contempnitur, nec sibi in suis necessitatibus subvenitur, immo cum subsannantibus eam et caput moventibus irridetur? ut autem confidenter loquar vobis: in vos huiusmodi non vertatur crimen nec opprobrium, dum sicut fama loquitur et quoddammodo res indicit, inter vestri vota non idem volentium et manus ad diversa trahentium miserabilis mater illa collabitur, collapsa negligitur et sub tali negligentia proteritur? Utinam talis parentis iniuria in posterum filios non accuset, et praeter id, quod ex hoc ex hominum linguis incurritur, de manibus committentium in scripto saltem examine minime requiratur! Ecce, etc.

---

Epistola tertia (mense Iulii)

Fridericus etc. cardinalibus etc.

Ex fervore caritatis intrincece decapitatis membris imperialis excellentia condolet, ex indivisibilis dilectionis adfectu, quem erga matris ubera gerit fulius tam adultus, ecclesiae viduatae compatitur et compatiendo turbatur, ut cui materna suavitas dulcedinis alimenta communicat et dilectionis intervalas subministrat, doloris procul dubio non sit expere. Dolor est siquidem, dolor ingens, si Romana ecclesia, quae mater esse debet omnium et magistra, in qua secus decursus aquarum plantata sunt ligna sicentiae, pastoris solatio careat, et quae viam praebere tenetur aliis, penitus oberrans in invio, cogatur addiscere quae facere debuit et docere. Sane contra naturalis ordinis tramites mira res agitur, dum revolutas undique aquas abyssus denegat, quas virtutum ariditas, ut credimus, iam siccavit; dum Petri navicula, quam cupiditatis flamma vallavit in girum, nautarum culpa praesidentium procellis intumescentibus conquassatur; dum mater ecclesia, quae in Petro, immo in petra posuit fundamentum, sensu privat proprio remansit ut indigena viduata.

Ecce siquidem perdente Christo vicarium, princeps apsotolorum perdidit successorem, et pastorali regimine grex dominicus est privatus. Sed cardinales, ecclesiae cardines et columnae, quos diminutio capitis eclipsavit, quales eritis aliis impetratores veniae, qui, si veritas sub modio non celatur, non sufficitis ad vindictam? Quales semitas ostenditis errantibus, qui a directionis gressibus deviatis? Sedentes enim ut colubri, non quae sursum sunt sapitis, sed quae ante oculos sita sunt mundana, non spiritualia, intuentibus providetis. Sitit quilibet praesulatum et papalem esurit apicem, prout voluntatis tonat arbitrium, et merita non subserviunt rationi, quorum vultus invidiae maculis sic livor cupiditatis obducit, quod neuter vivere velit alterum, nedum pontificatus fastigio cathedratum.

Movetur igitur, movetur et merito nostrae maiestatis industira et tanto fortius doloris aculeo pungitur, quanto prae cunctis gentibus et mundi principibus Romanae ecclesiae imperium vicinatur. Cesset itaque, cesset material scandali, cesset inter vos innata dissensio, non vos seducat angelus tenebrarum, qui saepe in lucis angelum se transformat et unitatem gregis disrumpere consuevit. Sed pax et iustitia, quae velut duae sorores se invicem amplexantur, in cardinalium collegio vendicent sibi locum et illius invocata clementia, cuius est a summo caelo egressio, ad electionem novi pontificis unanimiter procedentes, nobis et mundo praesulem eligatis. Ubi divinus intuitus vos visitet, et pondera subeant aequitatis, ut a vobis, quos in opere praevios et in merito praecursores habere debet populus christianus—cum adsumatur a subditis audacius in exemplum quod committit irreverentius inprovisio praelatorum—non transgressionis notam accipiant subditi quos regitis, sed provisionis unanimis et firmioris fidei vestigia prosequantur.

---