Johann M. Watterich, (editor), Pontificum Romanorum qui fuerunt inde ab exeunte saeculo IX usque ad finem saeculi XIII vitae ab aequalibus conscriptae Tomus II (Lipsiae 1862), pp. 464-466; Monumenta Germaniae Historica Tomus XX (Hannoverae 1868), pp. 474-475:

Friderico, Dei gratia glorioso, illustri, magnifico et sublimi Romanorum imperatori Gregorius Sabinensis, Hubaldus Hostiensis Iulius Praenestinus Bernardus Portuensis Waltherus Albanensis, epsicopi; Hubertus tituli sanctae Priscae Ioannes tituli sanctorum Ioannis et Pauli Henricus tituli sanctorum Nerei et Achillei, Ildebertus [sic! Ildebrandus] tituli basilicae XII Apostolorum Ioannes tituli sanctae Anastasiae Bonadies tituli sancti chrysogoni Albertus tituli Sancti Laurentii in Lucina Wilhelmus tituli sancti Petri ad vincula, presbyteri; Oddo sancti Georgii ad Velum aureum Rom(anus) sanctae Luciae in Septa solis Iacinctus sanctae Mariae in Cosmedin, Oddo sancti Nicolai in carcere Tullii Ardi(cio) sancti Theodori Bo(so) sanctorum Cosmae et Damiani C(inthius sancti Adriani P(etrus) sancti Eustachii , Io(hannes), diaconi cardinales, voluntate et spiritu in Domino congregati, salutem et gloriosam de inimicis victoriam.

Quanto excellentiae vestrae maior a Deo collata est et attributa potestas et quanto sublimiorem inter morales dignitates locum constat vos obtinere, tanto amplius imperialem convenit maiestatem, sacrosanctam Romanam ecclesiam specialem et unicam matrem vestram in omnibus honorare et ei semper et praesertim necessitatis tempore salubriter atque utiliter providere. Quid autem diebus istis in eadem ecclesia Romana contigerit et quam inauditum facinus ab his, quos filios reputabat, aliquantis diebus transactis fuerit perpetratum, dignum, imo dignissimum est, nos imperiali celsitudini nostris literis aperire.

Nuper siquidem cum dominus noster bonae memoriae Adrianus Papa kalendis septemb. [September 1, 1159] apud Anagniam debitum naturae solvisset et de terris ad coelum, de imis migrasset vocante Domino ad superna, tres falsi fratres, Octavianus scilicet et Ioannes de sancto Martino et Guido Cremensis, qui a nobis quidem exierunt, sed non fuerunt de nobis, transfigurantes se in angelos lucis, cum sint satanae....

Ad haec noverit sublimis gratia vestra, quod Otto palatinus comes, occasione de intrusione Octaviani suscepta, praefatum dominum nostrum et nos omnes plurimum infestavit et ecclesiam Dei nisus est scindere et multipliciter absque rationabili causa turbare. Campaniam siquidem et patrimonium beati Petri cum intruso et apostatico Octaviano violenter intravit et terram ipsam studiut ei quibuscunque modis subiugare. Nos itaque et tota ecclesia Dei nobiscum maiestatem vestram suppliciter exoramus, ut tam violenta intrusione ita sicut est intellecta et diligenter inspecta, qualiter vobis ad salutem animae vestrae et honorem imperii super tanto negotio sit procedendum, diligenter attendatis. Considerate et advertite, qualiter circa sacrosanctam Romanam ecclesiam et circa unicum sponsum eius dominum nostrum Iesum Christum, sine quo nec regnum potest aliquis obtinere terrenum nec acquirere sempiternam, oporteat vos habere et qualiter eam ab impugnatoribus et praesertim ab schismaticis et haereticis ex imperialis officio dignitatis protegere debeatis modis omnibus ac tueri. Nos siquidem vos sicut specialem defensorem et patronum ecclesiae Romanae modis omnibus honorare intendimus atque ad augmentum gloriae vestrae, quibus modis possumus, cum Deo aspiramus. Rogamus autem et instantius supplicamus, ut matrem vestram sanctam Romanam ecclesiam diligatis et honoretis et ad pacem et tranquillitatem ipsius, quibus modis imperialem convenit excellentiam, intendatis et tantam praefati invasoris atque schismatici iniquitatem nullatenus foveatis.

---