:
Louis Gayet, Le grand schisme d'Occident Les Origines volume 2 (Paris-Florence-Berlin 1889), "Pièces justificatives", pp. 185-187:
In nomine Domini. Amen. Anno nativitatis ejusdem Mo CCCo LXXo VIIIo, indictione prima, die lune xxvi mensis Julii, hora prime quasi, pontificatus SS> in Christo Patris et D.D. Urbani, divina providentia pape sexti anno primo,
In mei notarii publici testium presentia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum, constitutis presentialiter honorabili viro Domino Conrado de Gysenhemi procuratore et procuratorio nomine inclitissimi principis et Domini D. Wenceslai Dei Gratia romanorum regis semper augusti et Bohemiae regis; venerabili viro D. Conrado, Decano ecclesiae S> Petri Wissegradensis prope Pragam, collega et exprocuratore suo etiam presentialiter constituto, solempniter protestando et mentem suam declarando in hoc facto dixit: [185]
Quia totum sacrum collegium DD. cardinalium se a dicto D. Urbano papa amoveret et amovit realiter, et publice dicetur et dubitatur dictum D. Urbanum nec esse nec fuisse verum papam, et cum tanti negotii celsitudo et magnitudo, videlicet, aprobatio persone illustrissimi principis D. Wenceslai regis predicti Bohemie in regem romanorum et in imperatorem postmodum, Altissimo disponente, promovendum debeat per dictum Urbanum papam expediri, et alia circa hoc occurrentia concludi, in aliysque aprobatio per ipsum Conradum Gysenhemi procuratorem et eollegam sluum Conradum Wissegradensem decanu predictum recepi, et si opportunum fuerit, juramentum in animan ipsius constituentis dicto D. Urbano et ecclesie romane debeat prestari; sed quia idem D. Conradus de Gysenhemi per hoc crederet et timeret D. imperatorem involvere et D. regem postscriptum Dominum suum in factis suis impedire, potestatus fuit solempniter quod per nullum actum factum vel fiendum coram dicto D. Urbano papa per ipsum, vellet nec intenderet factum et negotium D> imperatoris et D. romanorum et Bohemiae regis Domini sui, seu ipsos Dominos imperatorem et regem involvere seu imbrigare quovismodo, ymo, si constaret, vel constare posset quoquomodo in futurum, dictum D. Urbanum non esse nec fuisse verum papam, acta, gesta et agenda coram eo et per eum pro non actis et factis ulterius habere, nec aliquatenus gratia et rata observari, sed potius voluit et ultra ea omnia et singula sic acta nullius fore penitus roboris atque firmitatis.
Super quibus omnibus et singulis premissis idem D. Conradus de Gysanhemi petiit subi per me notarium publicum infrascriptum, unum vel plura publicum seu publica confici instrumenta.
Acta sunt hec in ambitu monasterii fratrum minorum in Civitate Tiburtina, anno, die, mense, hora, et pontificatus quibus [187] supra. Presentibus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . et ego Nicholaus de Nerdyc notarius.
A very similar document was executed by Conrad Henrici Dean of Wissegrad two days later, on July 28, in the choir near the high altar of the Church of St. Benedict in Tivoli. A second notary signed along with Nicholas de Nerdyc: Jacobus Secco. Attested copies of both documents were included along with the Deposition of Conrad Henrici and sent to the Ambassadors of the King of Aragon.
John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu