Stefano Borgia, Memorie istoriche della pontifizia città di Benevento Parte terza, Volume primo (Roma:Salomini 1769), 386-390:
Calistus Episcopus servus servorum Dei. Dilecto filio nob. viro Petro Ludovico de Borgia Duci Beneventan. ac Civitatis Terracinen. eorumque Comitatus et districtus Comiti salutem et apostolicam benedictionem.
Cum nos hodie attentis praeclaris virtutum tuarum meritis ac animi generositate, nec non fidei constantia, quam ad nos et Romanam geris Ecclesiam, et te gessurum spes nobis pollicetur indubia, te Beneventan. et Terracinen. civitatum nostrarum, earumque comitatuum, terrarum, territoriorum, locorum, et districtuum pro nobis et eadem Ecclesia Vicarium nostrum in temporalibus generalem, de venerabilium fratrum nostrorum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium consilio et assensu sub certis modo et forma fecerimus, constituerimus, deputaverimus, et ordinaverimus, prout in nostris inde confectis litteris plenius continetur. Nos ad ea quae tuae personae dignitatis augumentum respicere valeant paternis studiis intendentes ac personam eandem eo majoribus honoribus et dignitatum privilegiis attollere volentes, quo ex inde majus praesidium majoremve defensionem suscipere proculdubio speramus Ecclesiam memoratam, ut quo ab eadem Ecclesia fueris dignoris nominis titulo insignitus eo magis ad eam defendendam et protegendam tuae prudentiae et magnanimitatis studium debeas adhibere, te Benevent. ejusque Comitatus, territorii, et districtus de eorundem fratrum consilio ac apostolicae potestatis plenitudine Ducem, nec non Terracinen. Civit. ejusque Comitatus, territorii et districtus Comitem facimus, creamus, nominamus, instituimus et deputamus, ac Ducis et Comitis nominibus et dignitatibus tenore praesentium insignimus et intitulamus, volentes et decernentes te talem ab omnibus debere nominari et etiam appellari, titique auctoritate apostolica, et de consilio supradicto ut circulum ducalem aureum gestare illoque ac omnibus et singulis ducalibus et comitalibus insigniis, praeminentiis, privilegiis, prerogativis, immunitatibus, et libertatibus uti valeas, possis, et debeas pariter et gaudere concedimus per praesentes: mandantes omnibus et singulis eorumdem Civitatum, Comitatuum, territorium, et districtuum civibys, incolis, et habitatoribus, quatenus tibi tanquam eorum Duci et Comiti honorem reverentiam et obedientiam congruentes Ducales et Comitales exhibeant, tuisque monitionibus pareant, obediant, et intendant.
Exulta igitur nobilis vir fili dilecte et de tantis tibi a Sede Apostolica collatis dignitatibus laetare, ipsasque dignitates sic suscipe devote et humiliter, ac Apostolici Ducis et Comitis nomen exequare, ut Ecclesiae memoratae de novo Duce et Comite per eam creato tanquam de fideli Vasallo et obsequenti filio valeat gratulari, tuque post has a te repectas [sic] dignitates, et quod per earum debitam executionem expectas eternae retributionis praemium et humanae laudis praeconium, nostram et ejusdem sedis benedictionem et gratiam exinde uberius consequi merearis.
Datum Romae apud Sanctum Petrum pridie Kal. Augusti MCCCCLVIII. Pontificatus nostri A. IV.
At the time that he wrote this book, the future Cardinal Borgia was Rector of Beneventum.
At the time that this document was signed, Pedro Luis de Borja was already Duke of Spoleto, Rector of the Campagna, and Prefect of Rome, as well as Captain General of the Papal Army. He had just begun to build a castle at Viterbo, to solidify his control over central Tuscany and to defend against both the Florentines and the condottiere Jacopo Piccinini..
Calixtus speaks of the counsel and assent of his Cardinals. In fact, only three of the twenty-seven living cardinals had been present (Barbo, de la Cerda and Tebaldi), the others refusing to attend, on the grounds that it was the Feast of St. Peter's Chains [Antonio da Pistoia to the Duke of Milan (August 2, 1458)]
One week exactly after the signing of this grant, Pope Calixtus III died. Pedro Luis Borgia had already abandoned his castles and property and fled the city of Rome. The Chronicler of Viterbo, Niccolò della Tuccia, recorded the death of the Pope's nephew Pedro, on September 26, 1458:
Martedi sera 26 di settembre dentro la rocca di civitavecchia moriì M. Borgia, nepote di papa Calisto III, di morte naturale. Alcuno diceva fosse avvelenato. Il papa vi mandò il vicecancelliero, fratello di M. Borgia, e mandocci M. Nicolò da Pistoia suo tesoriero maggiore per haver detta rocca, ove erano rimasti contanti 70 mila ducati d' oro, e fulli contesa da un castellano chiamato M. Gazerano, che era dentro. Poi detto M. Gazerano s' accordò col vicecancelliero, e partì seco li 70 mila ducati, 35 mila per uno, et 10 mila se ne pigliò nanzi parte, de' quali pagò due contestabili in detta rocca, e pagò li vestiti negri fatti a' suoi per la morte di M. Borgia
.
©2012 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu