©2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu
Edmundus Martene et Ursinus Durand, Veterum Scriptorum et Monumentorum Amplissima Collectio Tomus VII (Parisiis: apud Montalant 1733), columns 1727-1728:
Gregorius, etc. carissimo in Christo filio Carolo regi Francorum illistri salutem et Apostolicam Benedictionem.
Ad te et ad regnum tuum famosissimum, fili carissime, exigentibus progenitorum tuorum meritis gloriosis, et maplitudine nominis Christiani tui regni, etiam dum essemus in minoribus, interno animus noster inclinabatur affectu, et, ut credimus, inspirante Altissimo, ut si per aliam viam non possit sacrosancta ecclesia mater tua, te ac regnum tuum lucrifacere, usque ad renuntiationem nostri juris deveniretur, pro salute tanti regni et reunione populi Romani; ad quam nos modo infrascripto firmavimus ut videbit.
Tu ergo et regnum tuum ad Deum oculos elevate, in quo videbitis nos obligari ad veritatem cunctis praeferendam. Sane felicis recordationis Innocentio papa VII. praedecessore nostro VIIII. idus Novembris ab hujus saeculi mortalitate sublato [died November 6, 1406], cum post exequias, ut moris est, celebratas, venerabiles fratres nostri S. R. E. cardinales, de quorum numero tunc eramus, invocata sancti Spiritus gratia, in palatio apostolico apud S. Petrum pro electione futuri Romani pontificis conclave intravissent, multis ac variis tractatibus per plures dies habitis, in nos tunc tituli S. Marci presbyterum cardinalem unaimiter oculos direxerunt, nos in Roanum pontificem concorditer eligentes. Nos vero quamquam pro imbecillitate nostra tantum omus subire formidabamus, tamen in eo qui mirabilia facit, spe concepta, submisimus humeros, non de nostra virtute, sed de summi Dei, cujus procul dubio res agitur, benignitate confisi.
Cura igitur pastoralis officii non pro nobis; sed pro Dei honore et publicae utilitatis commodo suscepta, ad illud ante omnia convertimus animum, ut cum effectu hanc pestiferam exitialem scissuram, quae per tot jam annorum curricula populum Christianum pervasit, ad reintegrationem et unitatem reducamus. Super quo tantam gratiam speramus nobis ex alto praestari, ut jam nobis suaserimus, brevi temporis spatio hoc quod cupimus ad effectum perducere. Atque ut omnibus notum sit animi nostri propositum, decrevimus, non juri nostro, quod verissimum est, tollere omnem affectum et effectum tam juris quam facti, quantum nobis rationabiliter esse poterit, quo impediri valeat gratissima Christianorum unio, ne tantis calamitatibus subjiciatur sacrosancta ecclesia: sed quo validiora et firmiora et certiors sunt jura nostra, et quanto magis de illis nullatenus dubitamus, tanto laudabilius ducimus esse pro pace Christianorum illa deponere. Non enim semper juri inhaerendum est. Saepe utilitatis et temporis habenda est ratio. Ita quod omni contentione depisita, ad adversarium nostrum jam scripsimus, ipsum ad pacem et unionem benigne invitantes, atque offerentes nos paratos ad juris nostri cessationem, et ad papatus renuntiationem efficaciter per nos faciendam, si et quando ipse adversarius noster vel successor ejus quicumque hoc idem faciat, renuntiet scilicet praetensis juri et papatui suo, vel decedat, dummodo illi qui apud dictum adversarium pro cardinalibus se gerunt, sic convenire et concordare cum praedictis nostris fratribus, velint cum effectu, ut exinde canonica unici summi Romani pontificis sequatur electio. Necnon offerimus omnem aliam viam rationabilem per quam schisma tollatur, et unionis sequatur integritas. Quam oblationem, ut strictiori vinculo fieret, juravimus, vovimus et promisimus ante electionem nostram eodem vinculo efficaciter adimplendam, cum singulis ex fratribus nostris antedictis, in casu quod aliquis nostrum ad apicem summi apostolatus esset assumtus. Post nostram assumtionem ad ipsum, ad firmiorem constantiam denuo jurantes, voventes, promittentes, atque ratificantes: oratores etiam nostros celeriter missuri sumus, qui de loco idoneo et condecenti cum eisdem disponant ad hujusmodi unionem faciendam.
Te igitur per gloriosissimum sanguinem Domini nostri Jesu Christi obtestamur, atque obsecramus, ut sine mora exsurgens, omnem diligentiam atque omnem conatum tuum sic interponas, ut tam pium, tam salubre, tam expectatum, tam denique universo opoulo Christiano gratum atque acceptum opus cum effectu adimpleas. Tenor vero litterarum quas ad dictum adversarium nostrum transmisimus, etc.
Gregory XII (Angelo Corrario of Venice) was elected on November 30, 1406. This letter confirms the Oath of the Cardinals at the Conclave of 1406 to end the Schism, by resignation if necessary (Rome, November 23, 1406) [Baronius-Theiner 27, sub anno 1406, nos. 11-12, pages 156-157].
©2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu