Luigi Tosti, OSB, Storia della Badia di Monte-Cassino Tomus I Liber VI (Napoli 1842), pp. 213:
Celestinus Episcopus servus servorum Dei.Dilectis filiis R(offredo) Abbati tituli Sanctorum Petri et Marcellini presbitero cardinali, Decano, et conventui Casinensi salutem et Apostolicam Benedictionem.
Ex devotione quam ad monasterium vestrum hactenus habuimus, et habemus eidem monasterio ad opus altaris duo candelabra argentea pro nostrorum remedio peccatorum duximus conferenda. Sub interminatione anathematis districtius inhibentes, ne aliquis illa, quae in ecclesia vestra perpetuo volumus duratura aliqua necessitate distrahere, alienare, seu pignori obligare praesumat.
Datum Laterani XIV Kalendas Januarii Pontificatus nostri anno septimo. [December 19, 1197].
Luigi Tosti, OSB, Storia della Badia di Monte-Cassino Tomus I Liber VI (Napoli 1842), pp. 285-286 = Migne, Patrologiae latinae 215, columns 1593-1594 [Potthast 3471]:
Innocentius Episcopus servus servorum Dei dilectis filiis R(offredo) tituli Sanctorum Marcellini et Petri Presbytero cardinali abbati, et conventui Casinensi salutem et Apostolicam Benedictionem.
Licet ex apostolicae servitutis officio, quo generaliter sumus sapientibus et insipientibus debitores, de universis Ecclesiis curam et sollicitudinem gerere teneamur, ad monasterium tamen vestrum eo propentius nos convenit aciem nostrae provisionis extendere, quo specialius juris et proprietatis apostolicae sedis existit, cum non alium supra se quam Romanum habere pontificem dignoscatur. Sane cum ad idem monasterium visitationis gratia venissemus, investigato de statu ejus in interioribus et exterioribus diligenter, ab hospitali, vestiario, sacristia, infirmatorio, et cellario multa minus licite alienata comperimus, de quorum subtractione praelibata officia detrimentum multiplex sustinebant.
Volentes igitur indemnitatibus monasterii memorati paterna sollicitudine precavere, discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus, et districte praecipimus, quatinus universa quae ab officiis ipsis minus licite alienata noscuntur ad ea curetis in integrum revocare, illorum quibus deputata sunt usibus omnimodis profutura, auctoritate apostolica statuentes, ut nec tu, fili abbas, nec tuorum quilibet successorum quidquid de his, quae taliter revocabitis, seu illis quae in praesentiarum a praefatis officiis possidentur, alienare, distrahere, vel concedere praesumatis, salvo semper in omnibus apostolicae sedis mandato.
Ne vero hujusmodi nostra provisio temeritate possit cujuslibet impediri, auctoritate vobis praesentium indulgemus, ut tam ea quae superius sunt expressa, quam etiam et terratica, nec non et alia, quae a monasterio vestro in ejus dispendium minus legitime alienata, vel concussa noscuntur, sublato cujuslibet contradictionis, et appellationis obstaculo, legitime revocetis ad ipsum. Decimas autem de possessionibus ad ecclesias vestras de parrochiali jure spectantibus, in quibus jus plenum habetis, liceat vobis nomine ipsarum ecclesiarum exigere ac recusantes solvere, cum tam ex veteris, quam ex novae legis praecepto decimae debeantur ecclesiis, ad solvendum spirituali et temporali districtione, si opus fuerit, coercere, cum utramque jurisdictionem habeatis in ipsis, ita quod cum clericis qui deserviunt praedictis ecclesiis de hujusmodi decimis rationabiliter componatis, tametsi hactenus eas minime percepissent.
Ceterum si tu, fili abbas, per te aliqua de spectantibus ad praescripta officia distraxisti, quae de levi fortasse non possis sine schadalo vel injustitia revocare, volumus et jubemus, ut secundum existimationem eorum de his quae specialiter pertinent ad mensam abbatis, officiis ipsis tantumdem assignes in usus eorum libere convertendum, donec illa fuerit revocata; firmiter injungentes, quatinus hospitalitati et eleemosynae plenius insistatis, et ab iniquis et immoderatis exactionibus omnino cessetis, ut et pauperes Christi de pia subventione laetentur, et homines monasterii de gravamine non tristentur injusto.
Praeterea supplicationibus vestris grato condescendentes assensu, redditum duarum librarum argenti, quem apostolicae sedi debitum venerabilis frater noster B(lasius) Turritanus archiepiscopus a Sanctae Mariae de Thergo ecclesia exigebat, vobis in vita nostra donamus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc pagimam nostrae jussionis, constitutionis, concessionis, et donationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et Beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum.
Datum apud Sanctum Germanum, VIII. Kalendas [Augusti], pontificatus nostri anno undecimo. Matheus Sanctae Ceciliae.
Innocent III was at S. Germano from June 22 to July 25, 1208 (Potthast pp. 296-298). He visited Monte Cassino on July 21.
Ryccardus de S. Germano, Chronica, in G. H. Pertz (editor), Monumenta Germaniae Historica Scriptorum Tomus 19 (Hannoverae 1866), pp. 328-330:
1195: Roffridus Casinensis abbas tractatu quorumdam de Atino nocturno tempore introductus Atinum recipit, ductum Roggerium de Foresta castellanum intus arctat et obsidet; qui cum non haberet victui necessaria, recepta de persona et rebus suis securitate ab abbate predicto, et compositione facta cum eo de castro Sancti Petri in fine, quod recepit ab ipso, et fidelitatem iuravit eidem, castrum Atini in manus resignavit eiusdem; Roccam Guilielmi ab Andrea de Teano recipiens, fidelitate quoque ab eo recepta ei Castrum Cucurutii concessit; illum tamen postea de imperial mandato cuidam Tancredo de Venafro commisit, fidelitatis ab eo iuramento recepto. Hoc anno dictus Casinensis abbas Castrum Turelli vi capiens igne cremavit.
1196: Imperator in Alamanniam redit .... Dictus Casinensis abbas castrum Fractarum recuperat et Castellum novum castrum Sancti Angeli Theodici, quorum habitatores mala innumera per se fecerant in terram sancti Benedicti, et per servientes, quos ad solidos retinuerant, castrum combusserant Pignatarii, per proditionem optinuit et recepit ad fidelitatem suam et monasterii Casinensis; quibus tamen dignitas pro meritis poenas rependit, et sub pretextu quorundam versuum quos ibidem invenit, quos hic annectere otiosum non censui, muros ipsius castri sterni ad solum fecit et aggeres illius repleri....Qui de Alamanni Guarmaciensem episcopum misit legatum in regnum, qui Neapolym veniens cum iam dictis Casinensi abbate Latinis etiam aliis et Teutonicis, imperiale implens mandatum Neapolis muros et Capuae funditus fecit everti.
1197: Imperator ipse de Alamanni rediens, ... apud Capuam curiam regeret generalem ... [Emperor Henry VI died on September 28, 1197; Frederick was crowned as King of Sicily on May 17, 1198]
1198: Imperatrix [Constantia, daughter of King Roger II of Sicily] ipsa processu temporis in Sicilia obiit, quae filium unicum Fredericum et regni ballium Innocentio papae ex testamento reliquit.. Ductus vero Marcualdus [Markward of Annweiler, Count of the Abruzzi, agent of Philip of Swabia] cognito de moret imperatricis, congregato malignorum exercitu quos prece vel pretio conduxerat, regnum non sine illorum qui erant de regno auxilio et ducatu intravit. Et veniens in comitatum Molisii, in quo fidei suae reliquiae servabantur, ad dictum Casinensem abbatem pro pace legatos misit, per quos etiam ipsum, ut sibi regni iuraret ballium, quod sibi imperator reliquerat ut dicebat requisivit; quia vero a predicto abbate hoc optinere non potuit—nam primo regni ipsius ballium dicto Innocentio papae iuraverat, qui contra ipsum Marcualdum ad iam dictum abbatem duos miserat cardinales cum exfortio militum Campanorum et auxilium terrae suae, eundemque Marcualdum excommunicationis vinculo innodaverat et sequaces illius—ipse sui furoris impatiens, cepit more Teutonico in terram monasterii desevire.
[Constanza of Sicily died on November 27, 1198]
Abbots of Montecassino:
© 2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu