©2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu
Franz Ehrle, "Aus den Acten des Afterconcils von Perpignan 1408," Archiv fur Literatur- und Kirchengeschichte 7 (1900) pp. 644-646:
Postea dominus noster, dum audivit omnem spem et modum tractatus in materia unionis per dictum Angelum fuisse repulsos et abiectos, requisitus ab illis anticardinalibus, qui in Pisis degebant, quod ad eos vellet appropinquare, habito consilio cum dominis cardinalibus, deliberavit accelerare suum accessum ad Liburnium et premisit ad eos quatuor ex dominis cardinalibus, scilicet Penestrinum [Guy de Malsec], de Tureyo, Sancti Angeli et de Chalanto, et quatuor prelatos, scilicet archiepiscopos Rothomagensem, Tholosanum, Terraconensem et generalem Ordinis Praeticatorum [Ioannes de Podionucis], datis eis certis instructionibus, quarum tenor sequitur:
Instructiones datae per dominum nostrum papam de consilio reverendorum patrum dominorum cardinalium reverendis patribus dominis cardinalibus Penestrino, de Turreyo, Sancti Angeli et de Chalanto et archiepiscopis Rothomagensi, Tholosano, Terraconensi et magistro generali predicatorum pro parte dicti domini nostri et sui sacri collegii Pisas pro negotiis unionis ecclesie accedentibus ad illos dominos, qui pro cardinalibus se gerunt.
Primo, quod comendent illorum dominorum laudabilem intentionem et zelum magnum, quem ostenderunt ad unionem ecclesie, prosequentes ferventer et continue apud dominum Angelum observacionem eorum, que per ipsos iurata, obligata et oblata fuerunt, et egre ferentes dilationes et recusaciones per dictum dominum Angelum datas et factas in premissis, prout hec omnia dicti domini multipliciter ostenderunt operis per effectum; et demum premissa hac commendacione per bona et grata verba consolandi et confortandi, erunt prefati domini et ortandi ad bonam constanciam et perseveranciam et taliter disponendi, quantum erit possibile, quod circa agenda de cetero constanter et virtuose operentur, donec pax in dei ecclesia habeatur ad dei servicium et tocius populi christiani consolacionem.
Item, exponent eis sinceram intencionem et firmum propositum domini nostri pape et sui sacri collegii, quod habuerunt, habent et habebunt, [645] Deo dante, continue ad extirpacionem scismatis et unionem in Dei ecclesia reducendam; pro qua unione habenda dominus noster papa et suum sacrum collegium sunt dispositi, prout semper fuerunt, et obtulerunt attendere et complere illa, que alias semper super isto negocio fuerunt concordata et conventa post assumpcionem prefati Angeli et illa facere et prosequi, que ad unionem habendam videbuntur necessaria ac eciam oportuna taliter et in tantum, quod domino nostro et suo collegio non poterit culpa seu deffectus notari racionabiliter.
Item ad hoc, ut hoc dei negocium melius et brevius deduci possit ad finem optatum, dominus noster cum suo collegio dispositus est, breviter, habito prius salvoconductu, venire ad locum Luburnii iuxta oblata et laudata pro parte dicti Angeli, ad finem ut ex vicinitate locorum conveniencius tractari possint tractanda, et que deliberata fuerint concordanda et concludenda, morosis dilacionibus depulsis.
Item, quod dominus noster et suum collegium sunt dispositi vacare et intendere ac laborare cum illis dominis, ut dictus Angelus, qui Gregorius nominatur, cum ipsis conveniat, teneat et observet, que iurata per ipsum et obligata ac alias concordata fuerunt; et si ita dictus dominus Angelus faciat, facili modo poterit extirpari scisma et unio in ecclesia Dei reduci ad Dei servicium et tocius populi christiani consolacionem.
Item, si prefatus dominus Angelus reduci noluerit, quod absit, nichilominus dominus noster et suum collegium sunt dispositi cum ipsis dominis tractare et concordare cum maturo consilio de modis racionabilibus, per quos, indisposicione domini Angeli non obstante, scisma possit extirpari et unio in Dei ecclesia canonice reduci taliter, quod sub uno pastore, ab utraque parte indubitato, populus christianus sub unitatis et caritatis vinculo dirigatur ad Dei servicium et salubriter gubernetur.
Item pro istis exponendis ac eciam prosequendis dominus noster et suum collegium ad ipsos dominos direxit predictos dominos cardinales et alios prelatos et deprecantur eosdem, quatinus velint ad premissa attendere et eorum intencionem explicare. Nam si in premissis intendere et vacare voluerint, dominus noster et suum collegium sunt omnino dispositi, ipsos dominos iuvare et eciam deffendere, quantum eis possibile fuerit, et eosdem confortare consiliis et auxiliis oportunis.
Item prefati domini cardinales et alii prelati, qui mittuntur, tractabunt, quantum poterunt, cum illis dominis, si prefatus dominus Angelus poterit per aliquem modum decentem induci, ut veniat ad civitatem Pisanam, quanto fieri poterit brevius, secundum quod obtulit se facturum, domino nostro eunte Liburnium, ut exinde tractari et concordari possint necessaria et oportuna ad pacem et unionem, ecclesie confirmandam; et si expediens fuerit, faciant requiri de premissis dictum Angelum, nomine domini nostri et sui collegii. [646]
Et casu quo reduci non possit, senciant cum predictis dominis de modo procedendi ulterius in brevi et canonica unione ecclesie et de omnibus, ut occurrent et movebuntur, referant celeriter et continue dicto domino nostro et eius sacro collegio, ut sic cum bona et brevi deliberacione possint ordinari et concludi premissa ad Dei laudem et ecclesie utilitatem.
Prefati autem nuncii non iverunt Pisas, quia salvum conductum habere non potuerunt a Florentinis dominis illius civitatis, licet nuncii pape et regis Francie super hoc in Florencia multum institerint. Nam Florentini ad instanciam et ob metum domini Ladislai, ut publice asserebatur; qui procurante dicto Angelo dicti salviconductus concessionem per suos nuncios impediebat, non fuerunt ausi salvumconductum predictum aliquatinus concedere. Idcirco dicti domini cardinales et prelati remanserunt apud Liburnium. Ad quem locum quatuor ex dictis quatuor anticardinalibus Pisis existentibus venerunt, Burdigalensis [Francesco Uguccione], de Ursinis, de Brancitiis et Leodiensis [Angelo de Sommariva].
Prefati autem domini cardinales et alii nuncii domini nostri supranominati exposuerunt illis quatuor dominis, qui ad eos in Liburnio venerant, causas adventus sui secundum instructiones eis datas. Porro anticardinales predicti inter cetera persuadebant separacionem collegii cardinalium a domino nostro et utriusque collegii convencionem et consilii convocacionem sine domino nostro. Quibus per organum domini cardinalis Sancti Angeli fuit apperte declaratum, quod secundum Deum et iusticiam per collegium cardinalium fieri non poterant premissa, et quod ad papam tamquam ad capud et qui premissa conventa et concordata ad unguem servaverat convocare concilium generale et unionis negotium tractare principaliter [ex]pectabat; et tandem communi concordia deliberaverunt, quod ordinarentur requeste fiende intruso super observacione oblatorum per eum.
Die vero martis post festum Penthecostes [Tuesday, June 5, 1408] predicti domini fuerunt invicem congregati et de supradictis materiis satis plene collocuti absque finali conclusione; postea in illius diei fine ambaxiatores regis Francie presentarunt litteras neutralitatis dominis cardinalibus publice, et demum in crastinum venerunt nova satis certa, qualiter in regno Francie fuerant nonnulla graviter innovata in preiudicium domini nostri, persone sue et sui status, ymo mandatum emanaverat super capcione domini nostri et multorum suorum, prout dominus cardinalis de Tureyo clare dixit domino cardinali de Chalant, presentibus [647] dominis Penestrino et Sancti Angeli. Quibus non sine gravi cordis amaritudine perceptis, dictus dominus cardinalis de Chalant, tres archiepiscopi supradicti et generalis Predicatorum noncii domini nostri cum dictis dominis cardinalibus deputati, ut de premissis dominum nostrum certificarent et sue fidelitatis debitum persolverent et duas galeas domini nostri, que ibi erant, ad eum ducerent, recesserunt ad dominum nostrum, ad quem applicuerunt illa die. Qui quidem dominus noster iam de premissis aliunde sufficienter cercioratus existebat....
Noël Valois, La France et le Grand Schisme d'Occident Tome quatrième (Paris: Alphonse Picard 1902), 4-12.
©2011 John Paul Adams, CSUN
john.p.adams@csun.edu